کد مطلب:97285 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:278
خودپرستی و خداپرستی
انسان خودپرست یا خودمحور، كسی است كه هوسهای او، بت و خدای او شده اند[1] و او برده هوسهای خویش است، و جز به سودهای [صفحه 40] فردی خویش نمی اندیشد و همه چیز را فدای مطامع مادی خود می كند. بعكس خداپرست كه از «من» بیرون آمده و «ما» شده، و در جمع، به سوی كمال مطلق و ابدیت، در حركت است.
انسان در قرآن كریم و همچنین در سخنان امام علی (ع) گاه به عنوان خودپرست، و گاه به عنوان خداپرست مطرح می شود:
صفحه 40.